رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان گلپایگان عنوان کرد:
نصب راهنمای مجموعه سنگ نگاره های باستانی "تیمره" شهرستان گلپایگان
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان گلپایگان از تهیه و نصب راهنمای مجموعه سنگ نگاره های هفت هزار ساله منطقه باستانی در "تیمره" در این شهرستان خبر داد.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اصفهان، مصطفی قانونی امروز 19 اسفندماه با اعلام این مطلب افزود: در راستای معرفی جاذبه های تاریخی و فرهنگی شهرستان گلپایگان به ویژه مجموعه سنگ نگاره های تاریخی این شهرستان، به همت دوستداران میراث فرهنگی شهرستان، این تابلوی راهنما به دو زبان فارسی و انگلیسی تهیه و نصب شد.
او گفت: دو برادر از خانواده خواجه که از دوستداران میراث فرهنگی بوده و در این منطقه ساکن هستند، در اقدامی فرهنگی با شعار "حفاظت میراث فرهنگی، حفاظت دانش محور، مشارکت اجتماعی و امنیت پایدار"، این تابلوهای راهنما را تهیه و با همکاری و نظارت اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان نصب کردند.
شهرستان گلپایگان که در محور غرب استان اصفهان واقع شده، دارای بیش از 36 هزار فقره بوم سنگ (سنگ نگاره) در 31 محوطه است که مهم ترین بخش این سنگ نگاره های هفت هزار ساله در مناطق "تنگه غرقاب" و "کوچری" واقع شده است.
داستان سالهای تلاش برای شناسایی و مستندنگاری سنگ نگاره ها
گلپایگان_نویسندگان، راویان تاریخ، نگارندگان فرهنگ و از عناصر هویت‌بخش هر قوم هستند که در گذر زمان از فراموشی ارکان فرهنگی و هویتی مردم جلوگیری و با ثبت رویدادهای تاریخی، جریان‌های فرهنگی و تحلیل‌ها، بخش مهمی از اجزای تمدن یک ملت را شکل می‌دهند.
به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان گلپایگان، توسعه دانش و دستیابی به فن‌آوری‌های نوین مرهون زحمات دانشمندان و متفکرانی در گذشته است که حاصل کوشش‌های علمی خود را در قالب کتب و مقالات گوناگون ثبت کرده‌اند تا مطالعه آثار آنان راهی فراروی دانشمندان متأخر قرار دهد. نهضت علمی عالمان و فرهیختگان در گذر زمان بر محور کتاب و نگارش دنبال شده است.
یکی از موضوعات مهم کتب و مقالات تحقیقی، روایت رویدادهای تاریخی و بررسی یادمان‌های باستانی است. در گلپایگان سنگ‌نگاره‌هایی از عهد باستان برجا مانده که تاکنون نظر محققان و مورخانی را به خود جلب کرده، اما کمتر اثر تحلیلی و تحقیقی جامعی در این زمینه منتشر شده است. یکی از تألیفات منتشر شده در این زمینه، کتاب "سنگ نگاره‌های گلپایگان، گذرگاه تاریخ" است که به قلم "محسن جمالی" نوشته شده است. برای آشنایی بیشتر با این اثر تألیفی با نویسنده آن گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
چند سال است که نویسندگی می‌کنید؟
۱۲ سال است که در کار پژوهش هستم و ۱۰ سال است که نویسندگی می‌کنم.
کوچری زیر آب رفت
سیل منتظر دادگاه و انتقال سنگ‌نگاره‌های کوچری می‌ماند؟
محوطه کوچری گلپایگان تصویرهای این گزارش به قبل از وقوع سیلاب تعلق دارد در حالی سطح آب در محوطه‌ی تاریخی کوچری گلپایگان به مرور بالا می‌رود که تا کنون بخش زیادی از سنگ‌نگاره‌های چند هزار ساله‌ی این محوطه‌ی باستانی، با بالا آمدن آبِ سد به زیر آب رفته‌اند و تا یک هفته‌ی دیگر کل محوطه به زیر آب می‌رود. به گزارش ایسنا، نخست بحث تخلیه اهالی روستای کوچری در توابع شهرستان گلپایگان در استان اصفهان و جابجا کردن این روستا مطرح شد و با اجرایی کردن آن، سد کوچری» را در یکی از محوطه‌های باستانی گلپایگان در استان اصفهان ساختند، تا امروز که سه سال از زیر آب رفتن و بیرون آمدن هرازگاهی دوهزار بوم سنگ‌نگاره تاریخی می‌گذرد. حالا علاوه بر همان اتفاقات گذشته، در طول کمتر از یکی دو هفته قبل تا کنون نیز به واسطه‌ی باران‌های سیلابی در سراسر کشور، بخشِ زیادی از این سنگ‌نگاره‌ها زیر آب رفته‌اند و این هشدار داده شده که تا یک هفته‌ی آینده، کل این محوطه به زیرآب می‌رود و این یعنی تهدید جدی تخریب برای این محوطه‌ی چند هزار ساله. شاید هم مسؤولان میراث‌فرهنگی و آب منطقه‌ای، معتقدند سیل آن‌قدر منتظر می‌ماند تا هر قدمی که مدیریت شهری و فرهنگی می‌خواهند برای این محوطه‌ی تاریخی ۱۷ هزار ساله بردارند و آن را اجرایی کنند و بعد از آن سنگ‌نگاره‌ها را با خود در آب غرق کند! کوچری زیرآب رفت / جاده قدیم محوطه بسته شده
محسن جمالی - پژوهشگر سنگ‌نگاره‌ها و نویسنده کتاب سنگ‌نگاره‌های گلپایگان، گذرگاه تاریخ» - که یک‌شنبه ۲۵ فروردین این محوطه‌ی تاریخی و وضعیت سنگ‌نگاره‌ها را از نزدیک دیده، به خبرنگار ایسنا می‌گوید: تا کنون تعداد زیادی از سنگ‌نگاره‌ها زیرآب رفته‌اند و با توجه به وضعیت سد و زیر آب رفتن جاده قدیم، قطعاً تا ۲۰ روز دیگر همه‌ی محوطه هم زیر آب می‌رود لینک خبر ایسنا
نمادی شایسته در آیینه فرهنگ گلپایگان؛ المان بزکوهی سنگ نگاره های گلپایگان
گاهی میان دو پدیده یا دو مفهوم ، چنان پیوندی برقرار می شود که با ورود یکی از آن ها در فضای ذهن ، دیگری نیز بلافاصله حضور می یابد. این عملکرد ذهنی را " تداعی ، معانی " نامیده اند. انسان از این ویژگی مهم ضمیر خود استفاده کرده و با قراردادهای خاص یا عام ، از نشان های ساده برای احضار معانی به خاطره ها بهره گرفته است. این نشان های قراردادی " نماد " یا سمبل نام دارند ؛ به عبارتی نماد ، نشان دهنده حرکتی از بیرون به درون و از ظاهر به باطن است. نماد می تواند یک تصویر ، آرم ، چهره ، ساختمان و . باشد که به سهولت شاخص و برجسته می شود. شهرهای بزرگ جهان نیز یک یا چند نماد و نشانه اصلی دارند که به وسیله آن ها قابل شناسایی و معرفی به دیگران می باشند ؛ به همین دلیل گردشگران در نوشته ها و تعریف های خود از بازدیدها ، شهرها را با نمادهایشان به دیگران معرفی می کنند. نماد پاریس برج ایفل و . ، نماد رم لئونادردو داوینچی ، مونالیزا و .، نماد پکن دیوار چین ، فانوس و . ، نماد مسکو کاخ کرملین ، کلیسای سنت باسیل و . ، نماد تهران میدان آزادی ، برج میلاد و . از جمله آن ها به شمار می رود. در این راستا نصب المان " بز کوهی " به عنوان نماد سنگ نگاره های گلپایگان در بلوار معلم با طراحی و اجرای پژوهشگر ارجمند جناب آقای محسن جمالی نویسنده کتاب ارزشمند " سنگ نگاره های گلپایگان ؛ گذرگاه تاریخ " و همکاری شورای اسلامی و شهرداری گلپایگان ، اقدامی در خور تحسین و شایسته است که باید از آن استقبال کرد ؛ زیرا سنگ نگاره های زادگاه ما که با نقش های حیوانات مزین گردیده ، آیینه فرهنگ کهن ، عقلانیت و خردورزی اجداد و نیاکان ما و در عین حال خلاقیت هایی برای آگاهی بخشی و ایجاد ارتباط میان انسان ها بوده است. به همین جهت شهرستان گلپایگان به عنوان " پایتخت سنگ نگاره ها " شناخته می شود. اگرچه سایر آثار باستانی ما نظیر مسجد جامع ، ارگ گوگد ، مناره گلپایگان و . هرکدام ارزش نمادین شدن دارند ؛ اما به لحاظ قدمت تاریخی ۷۰۰۰ ساله ، سنگ نگاره ها مقام اول را به خود اختصاص می دهند. با عرض تشکر از دست اندرکاران ، امیدواریم دامنه دانشوری و ترویج فرهنگ از سوی دانش پژوهان زادگاه مان برای نسل های آینده گسترش یافته و میراث گرانقدری از علم ، هنر ، پژوهش و .را که جلوه مشخصی از توسعه پایدار می باشد ، برجای گذاریم. سخن گهربار بزرگمهر حکیم را از یاد نبریم که : " دیگران کشتند و ما خوردیم ، ما بکاریم و دیگران بخورند "
گلپایگان- کتاب سنگ نگاره‌های ایران با عنوان "سنگ نگاره‌های گلپایگان، گذرگاه تاریخ" به معرفی یکی از بزرگترین و کامل‌ترین مجموعه سنگ نگارهها و نقوش صخره‌ای ایران، در شهرستان گلپایگان می پردازد.
محسن جمالی، نویسنده "کتاب سنگ‌نگاره‌ها در گذر تاریخ" در گفت و گو با خبرنگار ایمنا از شهرستان گلپایگان اظهار کرد: این کتاب حاصل هشت سال مستندنگاری و کار پژوهشی مستمر است که منبع بسیار خوبی برای محققان عرصه تاریخ هنر، تاریخ خط، باستانشناسی، انسان شناسی، جانور باستانشناسی و . است.
وی ادامه داد: این کتاب مشتمل بر شش بخش است که بخش نخست به ارائه تعریفی از سنگ‌نگاره یا هنر صخره‌ای اختصاص یافته و در بخش دوم چرایی ایجاد چنین نقوشی بررسی شده است و مناطق پژوهیده در شهرستان گلپایگان معرفی می‌شوند.
جمالی تصریح کرد: بخش سوم کتاب به شیوه‌های کنده‌کاری بر روی صخره‌ها و شاخصه‌های بررسی دوره‌های تاریخی پرداخته شده است و بخش چهارم، در قالب شش زیربخش، "انگیزش هنرنمایی بر روی سنگ"، "سیر طبیعت گرایی به اسلوب هندسی"، "تناسب ابعادی نقوش"، "شیوه نمایش شاخ‌های حیوانات"، "شیوه‌های گوناگون نمایش نگاره حیوانات" و "داستان رام کردن حیوانات در زندگی پیش از تاریخ" را بررسی می‌کند.
سنگ نگاره، نگاره ای نمادین است که بر روی سنگ تراشیده شده و کهن ترین آثار تاریخی به جا مانده از بشر است. سنگ نگار ها بستر به وجود آمدن حروف رمزی، خط، تبادل پیام، زبان، تاریخ، اسطوره ها، هنر و فرهنگ را به وجود آوردند و آنها بهترین ابزارهای رمزگشایی ما قبل تاریخ هستند.
به گزارش ایمنا، محسن جمالی، پژوهشگر سنگ نگاره ها و نویسنده کتاب "سنگ نگاره های گلپایگان؛ گذرگاه تاریخ" یادداشتی در خصوص اهمیت سنگ نگاره ها و وجود ده هزار بوم سنگی در ۳۰ منطقه شهرستان گلپایگان نگاشته و در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است که می توانید در ذیل بخوانید:
سنگ نگاره ها یکی از قدیمی ترین اسناد زندگی انسان های پیشین و جلوه گاهی از اجتماع، فرهنگ، هنر، دانش و زیست بوم آنها بوده است. می توان لقب عامیانه ترین هنر بشری را به سنگ نگاره ها داد از این بابت که از دوره های کهن تا دوره معاصر، توسط اجتماع انسان هایی با مهارت های هنری گوناگون آفریده شده است
گلپایگان به عنوان کانون مهم تمدنی آن در هزاره‌های کهن، دارای کم نظیرترین نمونه‌های سنگ نگاره و هنر صخره‌ای است. به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان گلپایگان، گلپایگان یکی از شهرستان‌های غربی استان اصفهان است که به واسطه وجود جلگه‌ای وسیع که رودخانه گلپایگان آن را سیراب می کند مهد یکی از کهن ترین تمدن‌های بشری در ایران است. وجود تپه‌های تاریخی ۷۰۰۰ ساله و از همه مهم‌تر وجود سنگ نگاره‌های گلپایگان گویای این ادعاست. مجموعه سنگ نگاره های گلپایگان بزرگترین و کامل‌ترین مجموعه سنگ نگاره‌های ایران است. نکته دیگر در مورد نام "تیمره" این است که بر اساس متون تاریخی و همچنین کتاب "موزه‌های در باد" اثر فاخر استاد گرانقدر "مرتضی فرهادی"، تیمره نام تاریخی منطقه وسیعی است که اکنون در حوزه ی استان‌های اصفهان، مرکزی و لرستان قرار گرفته است و گلپایگان به عنوان کانون مهم تمدنی آن در هزاره‌های کهن، دارای کم نظیرترین نمونه‌های سنگ نگاره و هنر صخره‌ای است.
درباره این سایت